დრიფტის ისტორია//წარმოშობა

1970 წლამდე დრიფტის შესახებ არავინ არაფერი არ იცოდა, მაგრამ სწორედ 1970 წელს რბოლერმა ლეგენდარულმა რბოლერმა ასეც შეიძლება ითქვას, Kunimitsu Takahashi ჩამოაყალიბა და ესე ვთქვათ შექმნა დრიფტ სამყარო და ხალხს გააცნო ეს ავტო სპორტი. 1980 წლიდან უკვე აქტიურობა დაიწყეს ამ სპორტში ქუჩის რბოლერებმა ანუ streetracer. რბოლერი Keiichi Tsuchiya დაინტერესდა ამ სპორტით და 1977 წელს დაიწყო ვარჯიში ამ სპორტში იგი ადიოდა მთიან ტრასებზე სადაც ნაკლები მოძრაობა იყო და ესე ვთქვათ სწავლობდა დრიფტს. და სულ მალე მან გადაიღო თავისი პირველი ვიდეო და მალევე მოუტანა ამ ვიდეომ მას წარმატება და ეს სახეობა ძალიან სახელ განთქმული გახდა დაინტერესდნენ სხვა და სხვა ქვეყნები პირველად კი მინდა ვთქვა დრიფტი დაარსდა იაპონიაში. 1988 წელს ჟურნალი ოპტიონის დახმარებით ჩატარდა პირველი დრიფტ ჩემპიონატი ესე რომ ვთქვათ. შემდეგ გავიდა წლები გავიდა დიდი დრო და დრიფტი უკვე მსოფლიო სპორტი გახდა ამ სპორტით დაინტერრესდნენ ამერიკელი რბოლერები ავსტრალიელები, ევროპელები და ასე შემდეგ და განვავითარეს ეს სპორტი და აიყვანეს მსოფლიო დონეზე..


როგორც იცით დრიფტ ჩემპიონატს ქვია დ1. ხოლო მის გამარჯვებულს ეძახიან დრიფტ კინგს. ნელ ნელა გავრცელდა და მთელი მსოფლიო მოიცვა მაგრამ გამორჩეული მაინც რა თქმა უნდა იაპონიაა და შეილება არც დაიჯეროთ და შემდეგ მოდის საუდის არაბეთი ალბათ ვიდეოებიც გექნებათ ნანახი მაგრამ მათ კამიკაძე დრიფტერებს ეძახიან. ასევე გავრცელდა ამერიკის შეერთებულო შტატებში და დღესაც ალბათ მანხეტენზე ვინმე გიჯი ამერიკელი დრიფტაობს თავისი ნისანი 180SX. იაპონიში ყველაზე პოპულარული ესე ვთქვათ სადრიფტაო მანქანად ითვლება ნისანი, მაზდა, ჰონდა და ასე შემდეგ ხოლო ევროპაში მერსედესი ბეემვე და ფორდი. ხოლო ამერიკაში რისი ამერიკელები არიან თავიანთი ჯაბახანები თუ არ ჩააკვეხეს იქ პოპულარულია მუსტანგი ვაიპერი და ასე შემდეგ. და მინდა რომ ავღნიშნო საქართველოშიც პოპულარულია ეს სპორტი მაგრამ პატრონი როგორც ყოველთვის არ ყავს ამ სპორტს და ჩემი აზრით დიდი მომავალი არ უწერია რადგანაც ნორმალური სადრიფტაო ადგილი არ გვაქვს რომ გახვიდე და პოლიციის ადევნების შიშის გარეშე იდრიფტაო კი ზოგჯერ ესეც კარგია მაგრამ პროფესიონალიზმისთვის ტრასებია აუცილებელი მაგრამ იმედით ცოცხლობს ადამიანი ხოდა მეც იმედი მაქვს გვეშველება.


ეხლა კი რაც შეეხება პოპულარულ მანქანებს საერთოდ მსოფლიო მაშტაბით აქ ჩამოგითვლით და თქვენ თვითონ გაეცანით:

Nissan Silvia/180SX/200SX, Toyota AE86, Mazda RX-7, Nissan A31 Cefiro, Nissan C33 Laurel, Nissan Skyline Nissan 350Z, Toyota Altezza, Toyota Chaser, Toyota Mark II, Toyota MZ20 Soarer, Honda S2000, Toyota Supra, Ford Mustang Mazda Miata Chrysler LLC Dodge Pontiac Solstice, Holden Commodore Jaguar Cars Vauxhall Motors( BMW 3 Series Mercedes-Benz, Porsche, Alfa Romeo 75


მთავარია - არა გასწრება, არამედ უფრო ლამაზად მოძრაობა.
მაშ რას წარმოადგენს დრიფტინგი დღეს? რბოლა საკმაოდ უსწორ-მასწორო გზებზე მიმდინარეობს. გამარჯვებული, როგორც უკვე მრავლად არინიშნა, ის ხდება ვინც ყველაზე "ლამაზად” ჩაატარებს მას. თითქოს ყველაფერი ძალზედ მარტივია - რაც უფრო დიდია მოცურების კუთხე და სიჩქარე, ქულებიც მაღალია. კლასიკური შეფასებისათვის გამოიყენება სპეციალური ამზომები. მაგალითად, Racelogic Driftbox - იგი GPS-ნავიგატორისა და სამი აქსელელრატორისაგან შედგება. მოწყობილობა მოცურებისას წინა და გვერდით სიჩქარეებს ზომავს. ასევე, გასრიალების კუთხეს და სიჩქარეს. შეფასებოსას ასევე, გამოიყენება უამრავი სხვა "დამატებითი” ფაქტორიც - მაგალითად, სანახაობრივი მხარე. რაც უფრო მეტია საბურავების ადენილი ბდღვირი, მეტ ქულას იღებს მონაწილე. თუ მრბოლელი, მტვერში და კვამლში გახვეული დიდი სიჩქარით სანტიმეტრებში ჩაუქროლებს ზღუდეს, მოპოვებული ქულები გაცილებით მაღალი იქნება.




მოპოვებული ქულების რაოდენობა დრიფტინგში დამოკიდებულია არა მხოლოდ სიჩქარეზე და მოსრიალების კუთხეზე, არამედ სანახაობრივ მხარეზეც.
რბოლა ორ ნაწილად იყოფა - "ტანსუ”, საკვალიფიკაციო (ინგლ. chase run) და "ცუისო”, ფინალური (ინგლ. chase attack). პირველ ნაწილში ავტომობილები მარტონი ურტტამენ ტრასას კრუგებს. შემდეგ დაგროვილი ქულების მიხედვით შეირჩევა 16 საუკეთესო მრბოლელი და მერე იწყება ყველაზე საინტერესო. დარჩენილი მონაწილეები იყოფიან წყვილებად და ასრულებენ "სადუელო” მოძრაობებს. ისინი ერთმანეთის კვალდაკვალ იწყებენ სიარულს, თანაც ორივეს აქვს საშუალება წინა პოზიციაზე ყოფნისა. "დამწევის” მოვალეობაში არ შედის წინის გადასწრება, მთავარია უფრო ლამაზი ტრიუკები აჩვენოს მაყურებელს, თუმცა თუ მაინც მოასწრო წინ გასვლა ისიც გვერდითი მოსრიალებით იგი ავტომატურად გამარჯვებულად ცხადდება. მაგრამ თუ "ცეპლენიით” ჩვეულებრივი გასწრებას დააპირებს, მაშინათვე წაგებულად ითვლება.



D1-სერიის რბოლებში მონაწილეობს მხოლოდ სერიული ავტომობილები და ისიც, მხოლოდ უკანა ამძრავიანი. ამიტომ, თუ ტრასაზე, მაგალითად, Subaru Impreza-დაინახეთ, იცოდეთ, რომ მას წინა ამძრავის "ამპუტაცია” ჩაუტარეს. ტექნიკური შეზღუდვები საკმაოდ საინტერესოა. თუნდაც, საბურავის რეზინები არ უნდა დამზადდეს სარბოლო ნაერთისაგან - უფრო გასაგებად რომ ვთქვათ, გამოიყენება საბურავები, რომელთა შესწყიდვაც ნებისმიერ მაღაზიაში შეიძლება. ყოველ ავტომობილზე ყენდება უსაფრთხოების კარკასი, სპორტული სავარძელი-ჩამჩა მრავალი მოჭიდების ქამრით და სხვა სარბოლო ატრიბუტიკით. კორპუსის პანელისა და შუშების შეცვლა უფრო მსუბუქით შეიძლება, მაგრამ სამგზავრო სავარძლების მოხსნა - არავითარ შემთხვევაში. ორგანიზატორების აზრით, ეს ეხმარება აუჩის რბოლების სულის შენარჩუნებას. ძრავის გამოცვლაც არ შეიძლება, თუმცა ბაზური ვერსიის დატიუნინგება - დასაშვებია. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვეულებრივ ავტოსპორტთან მიმართებაში დრიფტინგის დაფინანსება მიზერულია, D1-ში მაინც გამოიყო შედარებით ხელმისაწვდომი ქვესერია - D1SL (Street Legal), რომელშიც მხოლოდ ქალაქისათვის ვარგისი ავტომობილები მონაწილეობენ.
სულ ეს იყო იმედია მოგეწონათ... შემიფასეთ...