ანოტაცია: როს
მერდოკისა და მისი მეგობრების განსაცვიფრებელი თავგადაასავალი დროში,
ისინი გმირულად ბრძლობენ დროში მოგზაურთა წინააღმდეგ რომლებიც ცდილობენ
შეცვალონ ისტორია თავიანთ სასარგებლოთ.
ეს სტატია ეძღვნება იმ დოგმებისგან განთავისუფლებას რომელიც ასე გაუჯდა
მოსახლეობის ფენებს. ეს სტატია არ წარმოადგენს რეკლამას, არც მთლიანად ჩემ
აზრს, უბრალოდ თანაუგრძნობს მიმდინარეობას. როდესაც GNU/Linux როგორც მიმდინარეობა ან თუნდაც ოპერაციული სისტემა ჯერ კიდევ ძალებს იკრებდა და ნელ–ნელა იზრდებოდა, Microsoft
გონივრულად და უხმაუროდ იპარებოდა ჩვენს კომპიუტერებში. გამოუშვეს რა
სხვადასხვა სერიები თავიანთი ოპერაციული სისტემების, მათ დაიპყრეს ბაზარი.
სწორედ ამან განაპირობა, რომ ჩვენ დავიწყეთ ვინდოუსის სისტემატური
გამოყენება, მიუხედავად მრავალი პრობლემისა, რომელიც თან ახლავს მსოფლიო
გიგანტის ოპერაციულ სისტემას: დაცვის პრობლემები, ტექნიკური ხარვეზები,
ვირუსები, ტროას ცხენები, ხაკერების დარტყმები… მაგრამ მიუხედავად ამ
ყველაფრისა მომხმარებლები მაინც დაუფიქრებლად აგრძელებდნენ და აგრძელებენ
მაიკროსოფტისთვის ფულის გადახდას, ადრე ალბათ უბრალოდ იმიტომ რომ არ ჩანდა
სხვა ალტერნატივა. (ბევრისთვის ახლაც ასეა.) კარგად მესმის
ადამიანების, რომლებიც წლების განმავლობაში იყენებდნენ ვინდოუსს და
გადავიდნენ ჩვენს მიერ წარმოდგენილ ალტერნატივაზე. შეჩვევა მართლა დიდია
და გადასვლა სხვა პლატფორმაზე მართლაც რომ მტკივნეული. ვინაიდან ლინუქსი,
როგორც ოპერაციული სისტემა წარმოადგენს რადიკალურად სხვა სისტემას.
პირადად ჩემ დეიდაშვილს ძალიან გაუკვირდა როდესაც ერთხელაც ჩემ
კომპიუტერზე ვინდოუსის ლოგოს მაგივრად OpenSuse–ს ლოგო დაინახა და მისდა სამწუხაროდ CTRL+ALT+DELETE კომბინაციას TASKManager
ის გამოძახება არ მოყოლია. პირველი რეაქცია ასეთი იყო: „ ეს რაღა
ჯანდაბაა?" „ვინდოუსის თემაა?" „ამაში სტიმი როგორ დავაყენო?" „არც cmd არ მუშაობს(!)