საქორწინო ბეჭედი (რგოლი) ეგვიპტელებმა გამოიგონეს. მათ სწამდათ, რომ
მარცხენა ხელის არათითს გულთან ”სასიყვარულო ვენა” აკავშირებდა. სწორედ
ამიტომაა, რომ დასავლეთში საქორწინო ბეჭედს დღესაც მარცხენა ხელის
არათითზე ატარებენ.
საქართველოში დღესაც სწამთ, რომ ჯვრისწერის დროს დავარდნილი ბეჭედი ან ჩამქრალი სანთელი ავისმომასწავებელია.
გავრცელებული ცრურწმენით, ვინც პირველი გატეხს ზღურბლზე დადებულ თეფშს, ოჯახში უფროსიც ის იქნება.
შვეიცარიაში სწამთ, რომ ზაფხულის ერთ ღამეს გასათხოვარ გოგონებს სიზმარში
საქმროს ნახვა შეუძლიათ. ასეთ სიზმარს გოგონა მხოლოდ იმ შემთხვევაში
ნახავს, თუ ღამით ბალიშის ქვეშ სხვადასხვა სახეობის მინდვრის ყვავილს
დაიდებს. იგივე ცრურწმენა საქართველოშიც არსებობს, ოღონდ სიზმარში საქმროს
სანახავად გოგონამ ბალიშის ქვეშ სიძე-დედოფლის მიერ გატეხილი თეფშის
ნატეხი უნდა დაიდოს.
ჩინელები დღემდე მიიჩნევენ, რომ მამლის წელიწადში შექმნილი ოჯახი ბედნიერი
ვერ იქნება. ამიტომ მამლის წელს ყველაზე ცოტა ოჯახი იქმნება.
საქართველოში სწამთ, რომ მაისში ქორწინება უბედურის მომასწავებელია.
ძველად ზოგიერთ ქვეყანაში კაკლის ნაყოფს რიტუალური დანიშნულება ჰქონდა.
მაგალითად, ძველ რომში ახალდაქორწინებულებს ქორწილში კაკალს აჩუქებდნენ;
საფრანგეთში საკურთხეველთან მუხლმოყრილ წყვილს თავზე კაკალს აყრიდნენ;
იტალიაში ეკლესიიდან მომავალ პატარძალს ქმრის სახლის კართან ოჯახის
უხუცესი წევრი ხვდებოდა და კაკლით სავსე ტომსიკას ჩუქნიდა.
ინგლისში მიიჩნევენ, რომ უბედურების მომასწავებელია, თუ ცოლ-ქმარი ერთი და იმავე გვარისაა.
საფრანგეთში დღემდეა შემორჩენილი რწმენა: თუკი უცოლო მამაკაცი კატას კუდზე
ფეხს დაადგამს, ის ერთი წლის განმავლობაში ცოლს ვერ მოიყვანს.
