დედა შენდამი კითხვა გამიჩნდა რად შემასწავლე მე სიყვარული გესწავლა ჩემთვის მტრობა და შუღლი ხომ არ ვიქნებოდი დღეს ასე ტანჯული სული
დედა იცი მე უკვე დამავიწყდა ის ვინც მიყვარდა ის ვისაც ვუყვარდი ისიც კი ვისაც ვძულდი ალბათ იმიტომ რომ დღეს აქ აღარ ვარ ვეღარ განვიცდი მე გრძნობებს ადამიანურს
თუნდ ქალვაჟური თუნდ მეგობრული უკვე სულერთია ჩემთვის ყველა სიყვარული აღარ ვეკუთვნი იმ სამყაროს სადაც ცოდვა მეფობს ადამიანზე
ეხლა მარადისობის გზებზე დავდივარ და მხოლოდ იმისთვის ვტირივარ რომ ვიყავ ადამიანი დავბადებულიყავი ნეტავი ლომად ხომ ვიქნებოდი მეფე ყველა ცხოველთა სულის
მტანჯავს ეს ჩემი თავი ურჩი და ჩემი საქციელი მტაჯნველი სულის ვტირივარ მწარე ცრემლებს ვღვრი მაგრამ გვიანია უკვე ეს სინანული
ეხლა იმას ვფიქრობ ნეტა და როდის დავიფერფლები ამ ჯოჯოხეთის ადუღებულ კუპრში ვერ გამიგია ბედმა ასე მწარედ რად დამცინა რად გამწირა ასეთი ხვედრისთვის რად გამიმეტა
სიკვდილს ვითხოვდი და ჩემი თხოვნა დაკმაყოფილდა თუმც ჩემი ხელით მაგრამ მაინც გარდავიცვალე ეხლა ვნანობ ძლიერ მე ჩემ საქციეელს და ეხლა მკვდარი ისევ სიკვდილს ვითხოვ.
